کارانه کارکنان قراردادی 

بالاخره بعد از چند ماه انتظار کارانه کارکنان قراردادی به حساب آنان واریز گردید.اگر چه این تصمیم و اجرای آن به نوبه خود مورد تقدیر است ولی نکاتی وجود دارد که تذکر آن به نفع همگان خواهد بود:

۱- مبنای تصمیم گیری و چنین مصوبه ای از سوی هیات رئیسه چه بوده است؟زمزمه هایی مبنی بر اینکه این تصمیم  بعد از ارسال نامه از وزارت علوم اتخاذ گردیده و وصول این نامه به کارکنان اعلام نشده است تا اعتراضی به تصمیم مذکور نشود در بین کارکنان شنیده میشود.چرا کارکنان نباید در جریان نامه ای که مربوط به حقوق آنان است قرار گیرند؟   

۲- کارکنان قراردادی  وضعیت استخدامیشان با کارکنان رسمی(هم حکم) متفاوت است ولی کاری که انجام میدهند یکیست . چرا باید  ۵۰ ٪ ( آنهم حداکثر ) کارانه دریافت کنند ؟ این تصمیم عادلانه نیست. 

۳- چرا تعیین این مبلغ در اختیار مدیران قرار گرفته است ؟ مگر حق جذب کارکنان رسمی در اختیار مدیران است؟ مدیران چه سیاستی را دنبال میکنند که سعی میکنند سر نخ هم امور را به اراده خود گره بزنند؟

۴- همانند اضافه کار تجربه نشان داد که مدیران در این مورد کاملا توجیه نیستند و یا اعمال سلیقه میکنند ؟ با خبریم که یکی از مدیران کارانه مهر و آبان یکی از کارمندان را صفر منظور کرده است!! به زبان ساده بعضیها از درک مثال " مورچه چیست که تو فکر کله و پاچه آن هستی " ناتوانند و در اعماق ذهن خود بدنبال اهرمهای کنترل و اعمال فشار بر کارکنان میگردند.به نظر ما مدیریت اصولی بی نیاز از چنین اهرمهاییست. اگر مدیران اصول را رعایت کنند روابطی شکل خواهد گرفت که همه امور را بصورت تصاعدی در جهت ارتقاء پیش خواهد برد.

۵- مدیران درصد مورد نظر خود را بصورت شبکه ای به معاونت اداری و مالی اعلام میکنند و تمایلی به اینکه کارکنان بدانند چه درصدی را برای آنان اعمال نموده اند نشان نمیدهند ! خوب است معاونت اداری و مالی متوسط ارقام را اعلام نماید تا مشخص شود که مدیران شرایط اقتصادی جامعه کارکنان  را درک  میکنند یا خیر؟ حتی اگر لزوم وجود اهرم مالی را برای یک مدیر بپذیریم پنهانکاری در این موضوع در تضاد با آن هدف خواهد بود ؟ معنی این تضاد چیست؟!

۶- همه کارکنان اینگونه می اندیشند که مدیران در سال جاری با بودجه اضافه کار بازی میکنند .با کم کردن اضافه کار ، کارانه و ....میپردازند و با زیاد کردن اضافه کار روز کارمندو .... را در نظر نمیگیرند! آنها میگویند ما کودک نیستیم که متوجه نشویم که شما چگونه تصمیم میگیرید . زمستان میگذرذ و ............