شورای صنفی کارکنان دانشگاه صنعتی شریف

 مکان :  دفتر ریاست

الف: مقدمه

بسم اله الرحمن الرحیم

خداوند از لسان پیامبر اسلام که در این ماه مامور به ابلاغ شد میفرماید:

قسم به زمانه ، هرآینه انسان در خسران و زیانکاری به سر میبرد ، مگر کسانی که ایمان آورده اند و اعمال صالح انجام میدهند ، ای انسانها یکسره همدیگر را به حق و صبوری توصیه کنید.

ریاست  محترم دانشگاه صنعتی شریف  ،  معاونت محترم اداری و مالی

حق این است که انقلاب اسلامی ایران در سال ۵۷  با ایده های انساندوستانه و عدالت خواهانه بسیار متعالی به پیروزی رسید و  حقیقت این است که مردم این سرزمین ۳۰ سال است در ناملایمات مختلف به سر میبرند. جنگ ، تحریم ، تورم و بی نظمی  بارزترین این ناملایمات است. صبوری این است که به جواب این سوال بیندیشیم که راه برون رفت اجتماع از این وضع چیست؟ پاسخ سوال این است : مدیریت صحیح، مدیریتی که با توجه به تمام واقعیات موجود تصمیم گیری کند نه با قشری نگری و مقطع نگری ،واقعیت در دانشگاه صنعتی شریف نیز  این است که مدیران دانشگاه با چرخش ۲۰ درجه ای در سیاستهای فرهنگی ، اداری و مالی خود خواهند توانست رضایتی در حد ۱۰۰٪ در کارکنان ایجاد نمایند، بهره وری را افزایش دهند و رسالت خود را برای نزدیک شدن به عدالت اسلامی به انجام رسانند. ولی علت اینکه اراده  این چرخش در مدیران مستحکم نمیشود موضوعی است که برای عموم کارکنان  یک علامت سوال و یک علامت تعجب بزرگ را در کنار خود دارد ؟!

کارکنان البته به پاسخ این سوال تعجب برانگیز نیز اندیشیده اند و مواردی را  ازجمله :

- وضعیت سازمانی خاص در دانشگاهها (عدم تجانس شغلی مدیریت با کارکنان )

- وضعیت فرهنگی خاص در دانشگاهها( توهمی به نام  شان  بالاتر اعضای هیات علمی نسبت به کارکنان دیگر )

- کمبود بودجه

 - وضعیت عمومی کشور

-  دنیازدگی مدیران

- عدم مشورت کافی با کارکنان

را دلایل احتمالی آن میدانند ، برخی نیز  با طنزی تلخ آنرا ابتلای خداوندی میخوانند.

به نظر ما وقت آن رسیده است که مدیران پاسخ اصلی این سوال را پیدا کنند و برای چرخش ۲۰ درجه ای در سیاستهای خود  اراده نمایند.

ب: موارد قابل طرح